Ghana Trip (continued)

We waren dus gebleven in Mole NP. Die dag na de wandelsafari hebben we ons ontmodderd en begonnen we de reis richting Wa.

Mole-Wa
We hadden een taxi geregeld die ons naar Larabanga zou brengen (het dorpje aan de rand van t park). Ik zat voorin de taxi, toen die taxichauffeur aan mij vraagt of ik misschien wil rijden, ik zeg natuurlijk (dacht dat ie een grapje maakte) maar hij stopt de auto en stapt uit en zegt go.
Nou is een taxi in Ghana in de verste verte niet te vergelijken met een taxi in NL, taxis hier zijn namelijk krakkebakkies en koekblikken, je mag blij zijn als ie t doet, km en toerenteller werken niet, het schakelen is al helemaal een raadsel en gordels, deur en raamknoppen zijn een overbodige luxe. De weg waar we op reden was een zandweg met gaten,hobbels en kuilen. Dus ik ga zitten en begin te gassen (doen zij zelf ook) geen idee hoe hard we gingen maar we schudde aardig heen en weer. Tot op een gegeven moment Kelly, Holly en Marieke, die op de achterbank zaten begonnen te schreeuwen, ik verstond ze niet dus reed gewoon door. Totdat de taxichauffeur iets begint te roepen in de trand van "bags, the bags", dus ik kijk over me schouder, zie ik zomaar de achterklep openstaan en mijn tas ongeveer 40 meter terug op t zandpad liggen (waar een motor m maar net kon ontwijken). Dus ik maak een noodstop (best lastig met remmen die niet werken) en die taxigast begint naar mn tas te rennen, dus ik gas m achteruit achterna, rij m vervolgens bijna aan want tja, de remmen deden t niet goed. Tas er terug in en verder. Valt onderweg ook nog de sleutel uit t contact, auto blijft gewoon rijden, kan allemaal in Ghana.
Maar toch wel levend aangekomen in Larabanga, waar t krijgen van een lift toch niet zo makkelijk bleek, aangezien er geen autos waren. Na een half uurtje kregen we een lift (grappig, 2 busjes met soort Amish people die we al hadden ontmoet in t Mole hotel) zij zouden ons op de verharde weg afzetten. Vanaf daar hadden we een trotro gepakt naar Wa. Marieke en ik een tijd bezig geweest met een hotel zoeken voor iedereen (de rest kwam later) en toen heerlijk gegeten

Wa-Wechiau
De volgende ochtend gingen we naar de hippos in Wechiau. Daar kon je slapen in boomhutten en had je uitzicht over nijlpaarden. Daar aangekomen hadden we ons verdeeld over de bomen. Voordat we naar de boom gingen hadden kelly, holly en ik voor iedereen gekookt (met de spullen die we zelf hadden meegenomen) op ghaneze vuurtjes. We hadden rijst met tomatenpuree met sardientjes gemaakt, eigenlijk best te eten! Toen was het al tijd om richting de boom te gaan, eerst nog eventjes met de kano de rivier op om hippos te spotten, zagen er 2 in t water (je zag af entoe de neus naar boven komen) maar was eigenlijk niet erg boeiend.
De boom was niet wat we verwacht hadden, we hadden geen uitziht omdat t omringd was door bomen en we sliepen op dunne matrasjes met een klamboe, en t was daar echt ijskoud snachts, wisten we niet! De volgende ochtend gingen we terug naar Wechiau. Marije en ik zaten bovenop de jeep over de hobbelige zandweg uit volle borst liedjes te zingen als Sclub7, spice girls en backstreet boys. Die ghanezen vonden t prachtig.

Wechiau-Kumasi
Vanuit Wechiau wilden we naar Kumasi, maar de afstand was te groot voor in 1 keer dus besloten we een overnachtingen te maken in Kintampo. In Kintampo hebben ze de Kintampo falls en Fuller falls, allebei kleine watervallen (niets te vergelijken met de niagara of victoria falls) maar erg mooi omringd door natuur. Bij de fuller falls kon je onderaan ook zwemmen. We zijn dan ook van rotsen afgesprongen en onder en achter watervallen gestaan, was erg leuk en verfrissend. De volgende dag door naar Kumasi. Er was een rechtstreekse trotro maar die moest wachten tot ie vol was dus dat kon wel even. Een aantal zaten al in de trotro te wachten maar Marije Esther en ik zagen dat wachten niet zo zitten dus we besloten te gaan liften. We stonden nog niet aan de weg of ik had mn hand al omhoog en dr stopt een auto. Dus ik vraag of die toevallig naar Kumasi gaat en warempel dat ging die!!! Dus wij mee en hij had ons nog bij t hotel afgezet ook (nouja een hotel bij ons hotel in de buurt, blijft afrika he, safety first!!
We zouden 2 nachten in Kumasi blijven. De volgende dag gingen Esther en ik even navragen voor de trein (er zou een nachttrein zijn van Kumasi naar Takoradi, maar we hadden al gehoord dat ie al jaren niet meer reed, toch ff checken) Nou toen we bij t spoor kwamen was t voor ons al redelijk duidelijk dat ie niet meer reed. Er was namelijk een markt (de grootste ongeveer in Ghana) over t spoor heen gebouwd! Toch nog even navragen bij t station (volhoudend dat ik ben) bleek de trein sinds 2006 al niet meer te reizen (heb je wat aan die in 2010 geupdate ghana gidsen) Maar goed daarna zijn we even gaan internetten, superdeluxe lunchen in t duurste hotel (golden tullip, nog best goedkoop voor europese begrippen) en naar de National Cultural Market. Dit was pas een echte culturele markt waar spullen direct uit de werkplaats worden verkocht en waar je rustig kan rondkijken zonder dat er 80 mensen met spullen om je heen staan en steeds aan je arm trekken (zoals in Accra) Heb daar n heel mooi schilderij gekocht! Savonds met de rest afgesproken in een restaurant.

Kumasi-Busua(enzo)
De volgende dag hadden we ons weer in groepjes opgesplitst en hadden we meerdere bestemmingen. Holly Kelly en Marieke gingen direct naar Busua, aan het strand en wij wilden in 1 x door naar Nzulezo, dat ging nooit lukken, maar we hadden hoop en gingen maar kijken hoe ver we kwamen. De reis was lang en zwaar. We hadden ons weer opgesplitst (met zn 5en lifen werkt niet goed) en ik ging met Marije half liftend, half trotro richting Takoradi. Veel lange uren later bleek dat de andere 3 op ongeveer dezelfde tijd in Tarkwa zouden zijn als wij. Dus hebben we vanaf daar gemeet (was al half 7 en dus donker) en uiteindelijk besloten om de trotro naar Busua maar te nemen (ging echtstreeks) Dus kwamen we allemaal toch nog op dezelfde plek aan.

Busua
Dit is HET surfstrand van Ghana (eigenlijk ook de enige) dus dit was onze relaxte afsluiting van de reis. We sliepen in het Alaska hotel in hutjes direct aan het strand met heerlijke buitendoushes niet te vergeten. ik heb daar niet veel meer gedaan dan luieren en zwemmen. Ook heb ik nog een surfles genomen en daarna een beetje zelf aangerommeld. Ging opzich beter dan de eerste keer in Scheveningen, maar echt surfen kon je het nog niet noemen. Het nadeel was dat we geen wetsuit of iets aanhadden en daardoor onze knien en bovenbenen er aan t eind behorlijk geschaafd, gebrand en pijnlijk waren. Behalve dat was t harststikke leuk.
Na 3 nachten vonden Tim, Lianne en ik het genoeg en gingen we richting Nzulezo en Turtle Beach. We kwamen daar om 3 uur aan en gingen gelijk de kanosafari doen naar Nzulezo, het stilt village (dorp op palen) De kanotrip was erg mooi en het dorp was ook erg interessant om te zien. het dorp ligt in het meer en alle huizen zijn op palen, welke verbonden zijn door stijgers. Hier wonen zo ongeveer 500 mensen en ze doen alles met de kano. Vanaf hun 3e jaar wordt ze al geleerd hoe ze moeten zwemmen en kanovaren.
Topen met de kano weer terug naar Beyin Beach resort en daar gegeten. Hier verbeleven we en ook dit was onvergetelijk mooi gelegen aan het strand met palmbomen en hutjes met verandas.
Ze hadden daar kistjes waar de turtles vrijwillig hun eitjes leggen. in 1 van deze kistjes waren ze net uitgekomen en de volgende ochtend zouden ze vrijgelaten worden in zee. Dus wij die ochtend daaraan meegeholpen en baby schildpadjes vastgehouden!

Beyin-Accra
Die dag was alweer t einde van de reis. Het plan was om in 1 keer van Beyin naar Accra te gaan, dit zou een lange weg zijn maar de weg was verhard, dus we gingen maar kijken tot waar we kwamen. Dankzij een aantal goeie lifts, waren we rond 6 uur in Accra aangekomen. En dat was t einde van de reis, helaas.

Nou misschein dat ik nog een berichte schrijf net voordat ik weg ga, maar dat weet ik niet zeker. Heb nu nog maar 4 dagen in Ghana :(

xoxo Akosia