Akwaaba

Het is half 8 s’ochtends, lekker warm en heb net lekker gedoucht (haha), dus tijd voor een eerste berichtje. Ik zal even vertellen over mijn aankomstdag.
Toen ik uit het vliegveld stapte kwam de hitte me al tegemoet. En dat was om 7 uur s’avonds, nog steeds 27 graden. Het vliegveld was gekkenhuis. Was toch een beetje bezorgd dat ik Martha en Kodwo (leg later uit wie dat zijn) niet kon vinden, maar toen ik het vliegveld uit liep werd ik al door ze aangesproken ( goed dat ik ze wat foto’s had gestuurd).
Dus toen liep ik met Martha met de koffers naar de auto, werden we omringd door jongens die kwamen helpen, en toen verwachtten ze natuurlijk geld, maar dat kregen ze niet want t is illegaal.
Dus toen richting slaapplek. Kodwo vertelde me dat ik nu in een hostel zou overnachten en een kamer zou delen met 3 Ghanese studenten. Dit is waarschijnlijk maar voor een week, daarna ga ik naar een grotere kamer gaan welke ik ga delen met 1 Ghanese student (maar die is nog niet klaar, de kamer dan).

Dus over het hostel:
Het ligt 5 minuten lopen van het centrum; Oxford street (ook wel main street). Wel een beetje in een afgelegen straat. Het gebouw is net een ruïne; half afgebouwd, zowel binnen als buiten. Op de 2e/3e verdieping staan wel een aantal muren maar geen dak. Binnen is alles nog van beton en de ruimten die wel klaar zijn voor gebruik, zijn maar half af. Dan mijn kamertje, ik deel m dus met 3 Ghanese studenten Adwoa, Saffia and Eunice. Ze zijn best wel luid zijn, veel zingen en lachen, wel heel gezellig. Er staat een bunkbed en een 2p bed. Ik slaap op de bunkbed. Verder is er een soort keukentje, en een badkamer, uhum.
Dus de badkamer heeft een wc’tje (jaja een echte niet zon gat in de grond), spoelt alleen niet echt door en een “douche”. Nahja het ziet er uit als een douche (tegeltjes op de grond, douchegordijn, kraan) maar geen stromend water van bovenaf. Dus ik heb vandaag mijn eerste ervaring gehad met douchen met emmertjes water, koud natuurlijk want warm water is er ook niet. Ach t heeft wel wat, maar of ik t 3 maanden vol hou moeten we nog maar zien. Gelukkig is er wel airco (nog steeds bloedjewarm in de kamer).
De landlord van t hostel George (oom van Kodwo)is echt geweldig. Een oudere man, heeft zijn hele volwassen leven in London gewoond en is na zijn pensioen terug naar Accra gegaan.

Nou dan even over Kodwo en Martha. Kodwo is mijn begeleider vanuit het (GIJ) Ghana Institute of Journalism. Hij heeft alles voor mij geregeld. Is een hele aardige man, zegt de hele tijd “we’ll take good care of you”. Hij heeft me ook verzekerd dat als ik wegga ik in ieder geval 1 inheemse taal ken!
Martha is een studente van het GIJ, en zij is ook mijn researchpartner met het project. Ze is geboren en getogen is Accra en heeft mij vandaag de stad in daylight laten zien.

Gisteravond ben ik nog naar een bar gegaan met George en zijn “neef”, Babloe (een refugee uit Liberia). Gingen we via een shortcut haha, nou dat was dus een heel smal steegje met aan de ene kant afgrond en aan de andere kant afbrokkelende stenen. Dus Babloe pakt mijn had en zegt: its scary yea i help you its okay baby dont worry…haha.. dus.. okee.. Hij heeft wel goede verhalen, loves Ghana, zegt de hele tijd: Welcome to this beautiful country, yes people are so nice here, safe country, one people, one nation, one goal, freedom! Mooi toch!
Dus bij de bar aangekomen deed t me toch goed wat andere blanken te zien, niet veel maar toch. Later kwam Kodwo ook nog langs met zijn broer en vriendin (denk ik), tevens secretaresse van het hostel. Toen gaven ze me een kleine rondleiding door de stad, the city that never sleeps, wat een drukte zeg (dit was zo rond 12 uur). Liep ik daar met 4 grote donkere mannen als enige (blanke) meisje, voelde me wel erg veilig er werd nauwelijks naar me omgekeken. Vervolgens met zn 5en opgestapeld in een bijna uitelkaar vallende taxi naar huis en slapen!

Dus Martha had me vandaag de stad laten zien. Een klein deel ervan maar, want Accra is erg groot. Zijn voornamelijk door Oxford street gelopen, das de grote straat met winkels etc. We zijn ook naar het strand geweest, La Beach. Dat was mijn eerste ervaring met de trotro. Ik was toen met Martha dus zei deed al het praten, moet nog maar zien of ik door ga hebben hoe dat systeem werkt.
Voor het strand moet je entree betalen, in het weekend meer dan doordeweeks. Maar daar krijg je wel lifeguards en entertainment (sandperformers) voor terug. Toen we terugkwamen was ik zo moe dat ik op bed ben gaan liggen met een boek en is slaap was gevallen.

Dus de volgende dag ging ik met mijn roommies mee naar GIJ. Ohja nog zoiets; Life starts here at 6 AM! Echt wat voor mij dus. Om 8 uur waren we op GIJ, en aangezien Kodwo of Martha er nog niet was ben ik met Adwoa en Saffia meegegaan naar de les. Nou bleek dus dat vandaag de lecturers aan het staken zijn, dus zit ik nu in dit klaslokaal mijn berichtje te tikken en al 2 uur te wachten.

Wat ik merk dat ik hier heel erg mis is iemand om mijn verhalen mee te delen. Ik ben de enige blanke in een hostel van +/- 20 mensen. Iedereen is wel erg vriendelijke. Iedereen wil kennis met me maken en nodigt me uit voor eten. Het probleem is alleen dat ik niet iedereen zijn naam kan onthouden, niet alleen omdat ze moeilijke namen hebben maar ze lijken allemaal ook zo op elkaar en dan probeer ik hun kleding te onthouden, en dan gaan ze zich omkleden! Schiet toch niet op! Maar goed I guess time will learn!

O en ik heb de Irish Pub al gevonden! :D


Medaase en ciaoo for now xoxo